έχε το νου σου στο παιδί..




Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Γιώργος Αναδρανιστάκης

"Ωχ ...με ενα βαρύ αναστεναγμό σας αφήνω.
Γεια σας"

Μοιράζοντας πάλι χαμόγελο όπως πάντα,
....έτσι, έτσι τελείωσε την τελευταία του εκπομπή "Ο Αφρός των Ημερών" στο Κόκκινο, 105,5  ο χαρισματικός
Γιώργος Αναδρανιστάκης........
http://www.stokokkino.gr/uploads/151109_100001.mp3


Πόση δύναμη μοίραζε καθημερινά ...πόση ζεστασιά
Τον άκουγα και ήταν σαν να έκανα ένεση αισιοδοξίας στις μαύρες μέρες μας
γαμώ τους κόκκινους ουρανούς και την ανθρωποφαγία σας μέσα.
..............................
Αντίο  φιλαράκι
...........................
σ ευχαριστώ
..
"Βάλε ένα τραγούδι , θέλω να το χορέψω λιγο, ετσι να ρίξω μια ζειμπεκιά..." ......είπε.....
γ ε λ ώ ν τ α ς  στην εκπομπή του
................................................................
https://youtu.be/v1KkeUn2qfg Ένα βράδυ που ‘βρεχε, που ‘βρεχε μονότονα έφυγες αγάπη μου ποιος σε πήρε να ‘ξερα και θα τον εσκότωνα ένα βράδυ που ‘βρεχε, που ‘βρεχε μονότονα Ένα βράδυ που ‘βρεχε, μέχρι το ξημέρωμα έφυγες αγάπη μου αχ αυτός ο άτιμος ήθελε μαχαίρωμα ένα βράδυ που ‘βρεχε, μέχρι το ξημέρωμα Ένα βράδυ που ‘βρεχε, μέχρι που εχάραξε έφυγες αγάπη μου η καρδιά μου σκίστηκε η καρδιά μου σπάραξε ένα βράδυ που ‘βρεχε, μέχρι που εχάραξε

ΥΓ μια παλαιοτερη εκπομπη του..http://www.stokokkino.gr/uploads/151102_100001.mp3

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Ποτάμι εγώ, θάλασσα εσύ.


Μ' αρέσει άμα σωπαίνεις
Πάμπλο Νερούδα (μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής)

Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία
κι ενώ μεν απ' τα πέρατα με ακούς,
η φωνή μου εμένα δεν σε φτάνει.
Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε σκεπάζουν πετώντας
κι ότι ένα φιλί, μου φαίνεται,
στα χείλη σου τη σφραγίδα του βάνει.

Κι όπως τα πράγματα όλα ποτισμένα είναι από την ψυχή μου,
έτσι αναδύεσαι κι εσύ μες απ' τα πράγματα,
ποτισμένη απ' τη δική μου ψυχή.
Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,
σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί.

Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενιτιά.
Κι άμα κλαις μου αρέσεις,
απ' την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.
Κι ενώ μεν απ' τα πέρατα με ακούς,
η φωνή μου εμένα δεν μπορεί να σ' αγγίξει:
Άσε με τώρα να βυθιστώ κι εγώ σωπαίνοντας
μες τη δική σου σιωπή.

Άσε με τώρα να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή
τη δικιά σου
που είναι απέριττη σα δαχτυλίδι αρραβώνων
και που λάμπει σαν αστραπή.
Είσαι όμοια με την νύχτα, αγάπη μου,
η νύχτα που κατηφορίζει έναστρη.
Απόμακρη και τόση δα και απ' τα αστέρια φτιαγμένη
είναι η δικιά σου σιωπή.

Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία.
Μακρινή κι απαρηγόρητη, σα να σε σκέπασε χώμα.
Μια λέξη μόνο αν πεις, ένα χαμόγελο -- μου αρκεί
για να πανηγυρίσω που είσαι εδώ κοντά μου ακόμα.

Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα (Το αστέρι κι η ευχή - από στιγμή σε στιγμή)




'Τι ειρωνεία..Να μιλούν για την αγάπη,άνθρωποι που δεν τη γνωρίζουν
και να σιωπούν εντελώς εκείνοι που νιώθουν τη ψυχή τους να πνίγεται
στον πόνο της''
Με αγάπη Μαρία Πολυδούρη



Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

"Ουρανο των Νεκρων"

Σιγουρα χθες φωτογραφησαν πολλοι τον ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ
  Αλλα ξερεις τι μου ειπε η  Dodi μου καθως τον επαιρνα με το κινητο;;;










-Αυτον τον ουρανο , εμεις τον λεμε ..."Ουρανο των Νεκρων"....




Κρίμα που έφυγες προτού νυχτώσει,
θα τα προλάβαινες τα οριστικά,
χτυπάει η φύση, όποιον προδώσει,
άνθραξ, ο άνθρωπος, κανονικά.
Να "ρθει μια θάλασσα να μας σκεπάσει,
υγρή, ζεστή μου αγκαλιά,
μονάχα αυτή τον έρωτά μας θα σωπάσει,
μονάχα αυτή και τα φιλιά.
Κρίμα που έφυγες προτού χαράξει,
φιλιά θα χάραζα παντοτινά.
Έμεινε ο έρωτας στην ίδια τάξη
κι όλα κριθήκανε μηδαμινά.
Να "ρθει μια θάλασσα να μας σκεπάσει,
υγρή, ζεστή μου αγκαλιά,
μονάχα αυτή τον έρωτά μας θα σωπάσει,
μονάχα αυτή και τα φιλιά.


Μουσική, στίχοι Σταμάτης Κραουνάκης
Τραγούδι Γιώτα Νέγκα